عازم نیستم،حلالم کنید....

هرکس رسید؛ سوال کرد: زائری؟...        از این سوال، دلِ پُرخونِ ما گرفت...

باشد؛ محل نده... نبرم اربعین حرم...        اما بدان؛ که قلبم از این ماجرا گرفت...

آنقدر گریه میکنم که بگویند عاقبت...        نوکر ز اشکِ خود سفرِ کربلا گرفت...

با "حلالم کنید " ها طی شد، روزهای اواخر آبان

دوستانم میان زائرها، من اسیرِ دوباره ی تهران

نه!حسادت نمی کنم ،اما....خونِ دل میخورم شدیدا

 بادیدنِ ازدحام جمعیت، پشت مرز شلمچه و مهران

این همه از سراسر دنیا، بر سر سفره ی کَرَم جمعند 

گردنِ میزبان که نیست اگر، به ضیافت نمی رسد مهمان

دارد این داغ می کشد، آخر،گوشه چشمی بکن به این نوکر

پیش                        آنی که شاملم بشود، آیه ی "کُلُّ مَن عَلیها فان"

              مثل من، #کربلا_نرفته زیاد...مثل من ،روسیاه بسیار است

تو خودت باز کن گره ها را، ما که شرمنده ایم آقاجان...