مومن خود را درمعرض تهمت،نبایدقرار دهد....

☘پیامبر اکرم (ص) در حال اعتکاف بود .

زنی آمد و مدتی با ایشان صحبت کرد و بعد برخاست و رفت .

در این هنگام دو نفر از اصحاب از کنار پیامبر عبور کردند و به آن حضرت سلام نمودند

 . فوراً پیامبر خدا فرمود : این زن، صفیه، همسرم بود...☺️

 آن دو عرض کردند ای رسول خدا ما به شما شک نداشتیم...

 پیامبر (ص) فرمودند : شیطان (مانند خون) در مجاری خون بنی آدم جاری می شود ترسیدم 

شری را در دل شما بیفکند

.☘ ✍ محجه البیضاء جلد 5ص67

 ❤️ مومن خود را در معرض #تهمت نباید قرار دهد... 😊❤️

در استانه انتخابات:

نور12: لَوْلَا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ ظَنَّ الْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بِأَنفُسِهِمْ خَیْرًا وَقَالُوا هَذَا إِفْکٌ مُّبِینٌ

چرا هنگامی که آن بهتان را شنیدید مردان و زنان مؤمن به خود گمان نیک نبردند و نگفتند که این تهمتی آشکار است ?

خداوند در این آیه، مسلمانان را به خاطر بدگمانى‏ به همسر پیامبر و آسیب پذیرى‏ آنان در

برابر شایعات، توبیخ مى‏کند.

در قرآن کریم، کلمه‏ى «لولا» در موارد متعدّدى‏ براى‏ انتقاد و توبیخ به کار رفته است

1- دامن زدن به شایعه و پخش آن، ممنوع است. «(لولا» نشانه‏ى توبیخ از

سوءظن و پخش شایعات است)

2- در جامعه‏ى اسلامى‏ باید روحیه‏ى حسن ظن حاکم باشد. (ظَنّ المؤمنون و

المؤمنات بأنفسهم خَیراً) (حسن ظن، یکى‏ از آثار ایمان است).

3- همه‏ى مردم در برابر آبروى‏ یک «فرد» مسئولند. (المؤمنون والمؤمنات)

4- بنى‏ آدم اعضاى‏ یکدیگرند. تهمت به هر عضوى‏ از جامعه‏ى اسلامی، همانند

تهمت به دیگر اعضاست. (بأنفسهم خَیراً)

5- اصل اوّلیه در عمل مسلمان، صحت است، مگر جرم او با دلیل ثابت شود.

(ظَنّ المؤمنون والمؤمنات بأنفسِهم خَیراً)

6- حفظ حریم پیامبر (صَلیَّ اللهُ علیهِ و آله) و خانواده‏اش بر هر مؤمنى‏ واجب است. (لولا...

قالوا هذا إفک مبین)

7- در برابر شنیده هاى‏ ناروا در مورد مؤمنان، سکوت ممنوع است. (لولا... قالوا

هذا إفک مبین)

نور16: وَلَوْلَا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ قُلْتُم مَّا یَکُونُ لَنَا أَن نَّتَکَلَّمَ بِهَذَا سُبْحَانَکَ هَذَا بُهْتَانٌ عَظِیمٌ

چرا آنگاه که این سخن شنیدید نگفتید : ما را نشاید که آن را باز گوییم ، ،پروردگارا تو منزهی ، این تهمتی بزرگ است ?

بزرگى‏ و کوچکى‏ گناه، گاهى‏ به خاطر متعلّقات و آثار آن است و گاهى‏ به خاطر

انجام دهنده‏ى آن.

در سه آیه پى‏ درپى‏ کلمه‏ى عظیم آمده است؛ یک بار (عذابّ عظیم) و دو بار (با دو بیان)

(بهتانٌ عظیم) تا بگوید گناه بزرگ کیفر بزرگ دارد.

سخن ناروا نسبت به مردم سبب بُهت آنان مى‏شود، لذا به آن «بُهتان» گفته مى‏شود.

1- نهى‏ از منکر واجب است. (و لولا اذ سَمعتموه) (سخن گفتن براى‏ دفاع از آبروى‏ 

مسلمان واجب است)

2- انسان در برابر شنیده ها، مسئول است. (لولا اذسمعتموه)

3- هنگام برخورد با مسائل مهم سبحان الله بگویید. (سبحانک)

4- تمام دنیا متاع قلیل است، ولى‏ بهتان به مسلمان نزد خداوند عظیم است.

تفسیر نور

حادثه افک ، ریشه کن کننده شایعه پراکنی در محیط اسلامی

آن خاطره و حادثه‌یی که خیلی مهم است و من بارها آن را در ذهن خود مرور کردم و به آیات این حادثه در قرآن مراجعه کردم، حادثه‌ی «افک» است. در سوره‌ی مبارکه‌ی نور، چند آیه(۱) مربوط به همین حادثه می‌شود. حادثه‌ی «افک» به طور خلاصه این است که یکی از همسران پیامبر، در یکی از جنگها از قافله عقب افتاده بود. پیامبر، آن همسرشان را به میدان جنگ برده بودند، وقتی که برمی‌گشتند و می‌آمدند، او را ندیدند. حالا به هر جهتی، یا آن مخدره خواب مانده بود و یا به دنبال حاجتی رفته بود. مسلمانها آمدند، یک وقت دیدند که همسر پیامبر در میان آنها نیست. مردی از مسلمانها پیدا شد و همسر پیامبر را به مدینه آورد.

حالا آن زن، کدامیک از همسران پیامبر بوده، بین اهل سنت و شیعه اختلاف است. شیعه در روایاتشان می‌گویند «ماریه‌ی قبطیه» بوده و اهل سنت می‌گویند «عایشه» بوده است. این، تعیین بحث انحرافی در روزگار ماست که بگوییم کدامیک از زنان پیامبر بوده است. اصلاً قضیه این نیست که ما بخواهیم ببینیم کدام زن پیامبر بوده که این آیات درباره‌ی تهمت به او نازل شده است. مسأله، مسأله‌ی دیگری است؛ یک دستور اخلاقیِ اجتماعی بسیار مهم است.

بعد از آن‌که این مخدره به مدینه برگشت، بعضی از افراد هرزه‌گو و یاوه‌گو، زمزمه‌یی را میان مردم انداختند که این خانم کجا بود و چرا عقب‌ماند و این شخصی که او را آورد، چه کسی بود؟! بدون این‌که تصریح کنند و تهمت مشخصی را متوجه بکنند، زمزمه و شایعه‌یی را در میان مردم پخش کردند.

مسأله این نیست که آن مخدره، زن پیامبر است و باید او را احترام کرد؛ در آیات قرآن، مسأله چیز دیگری است. آیات سوره‌ی نور درباره‌ی «افک» - یعنی همین سخن دروغی که منافقان و بدخواهان و افراد ناسالم در جامعه پخش و شایع می‌کردند - به شدت حساسیت نشان می‌دهد و چند آیه‌ی پی‌درپی، با لحن بسیار تندی خطاب به مسلمانها ذکر می‌شود که چرا وقتی شما این شایعه را شنیدید، نسبت به گوینده‌ی آن شدت عمل بخرج ندادید - مستفاد از آیات این است - و چرا این شایعه را قاطعاً رد نکردید.