همایش درسراسرایران👉
دخترم با تو سخن مےگویم
زندگے درنگہم گلزاریست
و تو با قامت چون نیلوفر،شاخہ ے پر گل این گلزارے
من بہ چشمان تو یک خرمن گل مے بینم
گل عفت ، گل صدرنگ امید
گل فرداے بزرگ
گل فرداے سپید
چشم تو آینہ ے روشن فرداے من است
گل چو پژمرده شود جاے ندارد در باغ
کس نگیرد زگل مرده سراغ
دخترم با تو سخن مے گویم
دیده بگشاے و در اندیشہ گل چینان باش
همہ گل چین گل امروزند
همہ هستے سوزند
کس بہ فرداے گل باغ نمے اندیشد
آنکہ گرد همہ گل ها بہ هوس مے چرخد
بلبل عاشق نیست
بلکہ گلچین سیہ کرداریست
کہ سراسیمہ دود در پے گل هاے لطیف
تا یکے لحظہ بہ چنگ ارد و ریزد بر خاک
دست او دشمن باغ است و نگاهش ناپاک
تو گل شاداے
بہ ره باد مرو
غافل از باد مشو
اے گل صد پر من
همہ گوهر شکنند
دیو کے ارزش گوهر داند
دخترم گوهر من ، گوهرم دختر من
تو کہ تک گوهر دنیای منے
دل بہ لبخند حرامے مسپار دزد را دوست مخوان
چشم امید بہ ابلیس مدار
اے گوهر تابنده بے مانند
خویش را خار مبین
آرے اے دخترکم
اے سراپا الماس از حرامے بہراس
قیمت خود مشکن
قدر خود را بشناس
قدر خود را بشناس....
محمدباقر قنبری نصرآبادی
