سلام...
برای که مینویسم، نمیدانم..فقط می نویسم..
اما همینقدر را خوب میدانم...
معلم که باشی... دیگر چه فرقی میکند برایت....
مدرسه و خانه و مجاز ندارد که... همه جا دغدغه تربیت داری... معلم که باشی بیشتر دوست داری انسانهارا... معلم که باشی همه چیز برایت مهم است... معلم که باشی... معلمی
در هر کسب و کاری، رویای تو این است که روزی جلوتر از دیگران باشی.
اما رویای یک معلم، این است که دیگران روزی جلوتر از او باشند
معلم که باشی هر روز دم در مدرسه درداتو می ذاری زمین
فقط برای این که اگه دانش اموزی دوید جلو و با لبخند گفت سلام
دیدن قیافه ی دردمندت نزنه توی ذوقش.
معلم که باشی دوست داری همه چیزایی رو که می دونی به بچه هات یاد بدی
مبادا توی راه بزرگ شدنشون خطا برن.
معلم که باشی عاشقی
خونت بده باشه ماشینت مدل پایینه باشه چن تا کار باید انجام بدی چرخ زندگیت بچرخه باشه
معلم که باشی اشکی اما اگه بریزه روی گونه ی دانش اموزی دنات تموم می شه
معلم که باشی خوشی وقتی دانش اموزت اون بالای پله ی پیروزی دستشو برات تکون
می ده تو احساس می کنی این خود خودتی.
